,Żołnierz polski bić się może o wolność wszystkich narodów. Umiera tylko dla Polski" gen. Stanisław Maczek, dowódca I Dywizji Pancernej.
O tym wszystkim i o bohaterach PSZ możecie czytać właśnie na P-tv.nl Historia
Siły zbrojne RP funkcjonujące w latach 1940–1947 na obczyźnie i podległych Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej i Naczelnemu Wodzowi z siedzibą w Londynie nosiła oficjalną nazwę Polskie Siły Zbrojne.
PSZ dzieliły się na rodzaje sił zbrojnych: Siły lądowe, Marynarkę Wojenną i Siły Powietrzne. Polskie Siły Powietrzne podlegały operacyjnie Royal Air Force zaś Polska Marynarka Wojenna Royal Navy.
Pierwsze oddziały Polskich Sił Zbrojnych, pierwotnie pod nazwą Armia Polska we Francji, zaczęto tworzyć już we wrześniu 1939 r na terytorium francuskim spośród Polaków przebywających we Francji, Belgii, Holandii i Wielkiej Brytanii.
Łącznie Armia Polska we Francji liczyła w 1940 ok. 85 000 żołnierzy, z czego podczas działań wojennych wzięło udział ok. 50 000.
W okresie od listopada 1939 r sformowano 4 dywizje piechoty 1 Dywizja Grenadierów, 2 Dywizja Strzelców Pieszych, 3 Dywizja Piechoty, 4 Dywizja Piechoty oraz jedną brygadę pancerno-motorową 10 Brygada Kawalerii Pancernej. Ze sformowanych oddziałów wydzielono część sił i utworzono Samodzielną Brygadę Strzelców Podhalańskich.
W 1942 gen Stanisław Maczek został dowódcą nowo sformowanej 1 Dywizji Pancernej, wchodzącej w skład 1 Korpusu.
W obronie Francji wzięły udział 1 Dywizja Grenadierów i 2 Dywizja Strzelców Pieszych. W walkach zginęło według różnych źródeł między 1400-4000 polskich żołnierzy, a 4500-5000 zostało rannych. W czasie walk na froncie francuskim polscy piloci myśliwców zestrzelili ok. 50 samolotów niemieckich, a 5 prawdopodobnie.
W kampanii norweskiej uczestniczyła Samodzielna Brygada Strzelców Podhalańskich, bitwa o Narwik, maj 1940 oraz okręty Polskiej Marynarki Wojennej.
W Syrii sformowano Samodzielną Brygadę Strzelców Karpackich dowódca płk później gen. Stanisław Kopański.
Po klęsce Francji około 27 tys polskich żołnierzy ewakuowało się do Palestyny i Wielkiej Brytanii, gdzie po reorganizacji stworzyli polskie siły zbrojne walczące u boku aliantów do końca wojny.
Duża grupa Polaków, której nie udało się wydostać z okupowanej Francji zasiliła francuski ruch oporu przeciw Niemcom lub utworzyła własne polskie organizacje niepodległościowe jak Polska Organizacja Walki o Niepodległość (POWN) szacowaną na ok. 15 tysięcy członków.
Żołnierze 2 Dywizji Strzelców Pieszych, aczkolwiek internowani w Szwajcarii zgodnie z prawem międzynarodowym, pozostawali w myśl tajnych umów polsko-szwajcarskich w gotowości do wzięcia udziału w ewentualnej obronie tego kraju przed agresją niemiecką.
Podczas II wojny światowej w skład PMW wchodziło łącznie 27 okrętów -2 krążowniki, 9 niszczycieli, 5 okrętów podwodnych i 11 kutrów torpedowych, które przebyły w sumie 1,2 mln mil morskich, eskortowały 787 konwojów.
Okręty PMW przeprowadziły 1162 patroli oraz operacji wojskowych, zatopiły 9 okrętów nieprzyjaciela w tym 2 okręty podwodne, 41 statków handlowych, uszkodziły 24 okręty w tym 8 okrętów podwodnych i zestrzeliły 20 samolotów.
450 marynarzy z ponad 4 tysięcy służących w marynarce straciło swoje życie podczas walki
.
Polska armia stanowiła 4 siłę koalicji alianckiej, a polscy żołnierze uczestniczyli w szeregu najważniejszych bitew decydujących o losach II wojny światowej. Byli obecni m.in. pod Narvikiem, Monte Cassino, Falaise. Uczestniczyli w wyzwalaniu Bolonii, Bredy, zdobywali Wilhelmshaven.
Polscy lotnicy odznaczyli się w walkach o Wielką Brytanię, a następnie wykazali się dużą aktywnością w nalotach na wrogie cele. Wszystko to dzięki świetnej organizacji i ogromnemu wysiłkowi polskich żołnierzy, którzy mimo porażki w 1939 roku pragnęli nadal bić się o wolność ojczyzny.
.
BITWY I KAMPANIE Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie 1940–1945:
Kampania norweska
Bitwa o Narwik
Bitwa o Francję
Bitwa o Anglię
Bitwa o Atlantyk
Bitwa o Tobruk
Operacja Jubilee
Lądowanie w Normandii
Bitwa o Monte Cassino
Bitwa o Mont Ormel
Operacja Market Garden
Bitwa o Ankonę
Bitwa o Bolonię
Wielki szlak bojowy gen. Maczka: Francja, Belgia, Holandia, Niemcy
Polska Marynarka Wojenna uczestniczyła w 787 konwojach, w walkach o Atlantyk oraz operacjach na Morzu Śródziemnym.
****
Rok 1947 jest datą symboliczną rozwiązania Polskich Sił Zbrojnych. Specjalnie dla Polaków, którzy nie chcieli wracać do komunistycznej Polski alianci utworzyli Polski Korpus Przysposobienia i Rozmieszczenia. Część z żołnierzy powróciła do kraju, często padając ofiarami terroru stalinowskiego, część pozostała na emigracji.
Ogółem do Polski repatriowało się 105 tysięcy żołnierzy i oficerów, większość pozostała na emigracji (w tym 90% składu 2 Korpusu). Spośród kadry dowódczej za granicą pozostało 106 generałów, a 20 zdecydowało się na powrót do kraju.
Przez sześć lat wyżsi oficerowie Polskich Sił Zbrojnych walczyli poza okupowaną ojczyzną. Wywiązywali się z sojuszniczych obowiązków i podtrzymywali na duchu podwładnych. Nagrodą było dla nich odsądzenie od czci i wiary przez władców komunistycznej Polski i nisko płatna praca w charakterze magazyniera, kelnera, windziarza....
mPolska24
